Śledź nas na:



Anaksymander

Jako osnowę wszelkiego bytu przyjął materię nieokreśloną, nieskończoną i nieidentyczną - apeiron. Uczył, że apeiron znajduje się w nieustannym ruchu, że w wyniku tego ruchu wydzielają się z nieokreślonej materii zróżnicowane już jakościowo przeciwieństwa. Apeiron- bezkres.

Uważał, że wydzieliły się na początku dwa przeciwieństwa zimno i ciepło, a przez zimno i ciepło wytworzyły się różne stany skupienia poczynając od ziemi poprzez wodę i powietrze, aż po lotny ogień. Ziemia jako najcięższa znalazła się pośrodku, a tamte otaczały ją coraz lżejszymi i gorętszymi sferami. Sfera wody częściowo wyparowała i dlatego tylko w niektórych miejscach znajduje się pomiędzy ziemią a powietrzem. Zewnętrzna ognista sfera otaczająca świat rozerwała się, a części jej odrzucone siłą odśrodkową potworzyły ciała niebieskie.

 



Zobacz także