Metody
Kartezjusz zabiegał nie o taką metodę, która tylko ułatwi zdobywanie wiedzy, ale o taką, która zapewni jej niezawodność. Miarą niezawodną wiedzy była dla Kartezjusza jasność i wyraźność. Co jest jasne i wyraźne to jest pewne.

1.Jasne i wyraźne było dla K. to, co proste. Jedynie złożone myśli są splątane i ciemne, i tylko one ulegają błędom. Nauce potrzeba jest zatem metoda, która wykrywa proste składniki myśli. To zadanie spełnić może metoda analityczna. K. zastosował ją przede wszystkim w geometrii i zbudował geometrię analityczną.
2.Naukowiec nie może mówić o wszystkim na raz. Należy podzielić wszystko i myśleć o tym oddzielnie.
3.Musi zaczynać od rzeczy najprostszych posuwając się stopniowo do rzeczy bardziej skomplikowanych. Musi szukać wszelkich związków.
4.Badacza obowiązuje kontrola czy nie zaistniał przypadek który dyskwalifikuje jego tezę.

Idee wrodzone Kartezjusza
1.Nie są wynikiem działania na umysł przedmiotów zew., lecz
2.należał do umysłu jako jego własność.
3.Są niezależne od woli
4.są proste
5.są jasne i wyraźne, bo to co do samego rozumu należy nie może być dla rozumu ciemne.

Podstawowe tezy kartezjanizmu
- w metodologii: zasada badania metody przed badaniem rzeczy. Kryterium jasności i wyraźności w poznaniu. Metoda analityczna w matematyce. Program powszechnej wiedzy racjonalnej zbudowanej na wzór matematyki. metoda fikcyjnego sceptycyzmu, jako sposób znalezienia wiedzy niezawodnej.
- w metafizyce: dualizm Boga i stworzenia, czyli substancji nieskończonej i skończonej. Dualizm substancji myślącej i rozciągłej. Nieograniczona wolność Boga i woli ludzkiej.
- filozofii przyrody: mechanistyczny pojmowanie materii nie wyłączając organicznej nieatomistyczna teoria budowy  materii.
- w teorii poznania: znalezienie pewności samowiedzy. Woluntarystyczna teoria wiedzy. Teoria światła naturalnego jako teologicznemu uzasadnienie wiedzy.

Żądza ścisłości, krytyczności i metodyczności w myśleniu z jednej strony a z drugiej pragnienie rozwiązania naczelnych zagadnień metafizycznych.

Dowody na istnienie Boga
- jaźń, jako doskonała nie istnieje sama przez się, lecz musi mieć przyczynę. Ostateczna przyczyna musi być doskonała a więc jest Bogiem.
- Istnienie Boga wynika z samej idei jaką mamy o Bogu. Jest to idea doskonała, a ponieważ skutek nie może być doskonały od przyczyny więc jaźń ludzka nie może być przyczyną tej idei. Jeśli więc posiadamy idee Boga, to istnieje Bóg, który ją w naszym umyśle wytworzył.