Koncepcja człowieka, poglądy antropologiczne:

• Człowiek jest odbiciem obrazu Boga, a rozum ludzki jest tego wyrazem.

• Człowiek nie potrzebuje szukać wiedzy w świecie zewnętrznym, ponieważ nosi ją w sercu. W sobie samym należy szukać prawdy.

• Przedmiotem poznania jest tylko dusza i Bóg. Dusza odwraca się od zmysłów i skupia się na zawartych w sobie ideach, wchodząc na drogę samo kontemplacji, aby odnaleźć odbijająca się w niej nieprawdę.

• Bóg jest wewnętrznym nauczycielem duszy człowieka, kiedy przez słowo (logos) przemawia do umysłu ludzkiego i oświeca go.

• Pojęcia ogólne, którymi posługuje się jednostka są odbiciem pierwowzorów istniejących w umyśle Bożym.

• Wszyscy ludzie są splamieni grzechem pierwotnym.

• Istota ludzka nie może uzyskać zbawienia jedynie dzięki własnym wysiłkom i dobrym uczynkom. Koniecznym warunkiem zbawienia jest łaska Boża.

• Człowiek posiada duszę i ciało. Dusza jest niezniszczalna i nieśmiertelna. Prawdę cechuje niezniszczalność, zaś trwałość tkwi w duszy człowieka. Dusza jako siła życiowa wypełnia całe ciało. Stąd wyższość duszy nad ciałem.

• Wolontaryzm – tendencja do akcentowania istnienia w psychice ludzkiej woli i traktowania jej jako motoru ludzkich poczynań.

• Źródłem poznania rozwoju rzeczywistości jest wola.

• Właściwa natura każdej rzeczy przejawia się tam, gdzie rzecz jest czynna, a nie bierna.

• Rozum jest aparatem odbiorczym.